Rozdział 63

- oj ale ty kochasz tą swoją siostrę i brata – powiedziałam do Jussa.

- tak, kocham ich co nie Jazmyn?- stwierdził zaczynając ją łaskotac.

Potem Tata zawołam Jazmyn, więc poszła na dół. A ja i Justin zostaliśmy sami. Przybliżył się do mnie, przytulił się i powiedział – ale nie martw się ciebie też strasznie kocham. 

Zaśmiałam się – hah, no ja myślę. - jeszcze chwilkę tak leżeliśmy, ale zrobiłam się głodna, więc ubraliśmy się i zeszliśmy na dół. Przywitaliśmy się ze wszystkimi i poszliśmy w stronę kuchni. 

Justin: co ty na to, że ja zrobię coś dobrego?

Ja: no dobra, o ile nie masz zamiaru mnie otruc. 

Justin: ee to nie robię – zaśmiał się i otworzył lodówkę. 

Po ok 30 min byliśmy już po śniadaniu. - wzięłaś leki? - zapytal Justin

Ja: no czekaj idę po nie.- Uśmiechnęłam się i poszłam do szafki w której były tabletki. Nalałam sobie wody do szklanki i jak co ranek nafaszerowałam się tej chemii. Potem do Jussa ktoś zadzwonił, odebrał, śmiał się i gadał różne głupoty. Uwielbiam patrzec jak się śmieję, jest wtedy taki uroczy, a ja mam motylki w brzuchu. Kiedy skończył rozmawiac zapytałam się go – kto dzwonił? 

Justin: Alfredo

Ja: a to fajnie, a właściwie czemu ja go jeszcze nie poznałam?

Justin: bo nie było go przez jakiś czas na z nami w trasie bo miał złamaną rękę. 

Ja: aaa no to biedny, jak on to zrobił?

Justin: na jednej z prób podwinęła mu się noga i kiedy spadał chciał się podeprzec ręką, no a niestety źle ją ustawił i skończyło się to jak się skończyło. 

Porozmawialiśmy chwilkę, ale w pewnym momencie do kuchni przydreptał Jackson – hej, szkrabie co chcesz? - zapytał Juss.

Ale mały mu nie odpowiedział, podszedł tylko do nas i wziął mnie za rękę, popatrzył się na mnie i wyciągnął z kuchni, a następnie zaprowadził do swoich klocków. Chciał, żebym z nim układała wieże. 

Wszyscy się śmiali, potem do pokoju wszedł Justin. 

- No, Justin chyba ktoś chcę ci tu dziewczynę odebrac. - powiedział Jeremy

Justin: no chyba tak. - zaśmiał się.

Do zabawy dołączyła Jazmyn. Zbudowaliśmy super zamki, a potem bawiliśmy się ludzikami z klocków. Potem dzieciaki zaciągnęły mnie do oglądania bajek z nimi. Po 2 odcinkach mieli dosyć, więc graliśmy w grę planszową, ale zajęło nam to ok godziny bo graliśmy w nią 3 razy. Potem był obiad, usiedliśmy do stołu. Dzieciaki szybko zjadły i stojąc przy mnie, czekały aż skończę żebym mogła się z nimi pobawic. 

Justin: co wy tak stoicie przy Magdzie?

Jazmyn: bo chcemy żeby się z nami pobawiła.

Justin: O nie, wy mieliście Magdę do południa, teraz ja ją chce mieć dla siebie. 

Jackson: Nieeeeee! 

Justin: Czemu?

Jackson: Bo ja chce się pobawic z Magdą! 

Justin: to się jeszcze wieczorek z nią pobawisz, a jak nie dziś to jutro, a Magda musi troszkę odpocząc.

Jackson: no to niech idzie spac.

Justin: no teraz to akurat idzie ze mną na spacerek.

Jazmyn: podobno ma odpoczywac, a nie chodzic?

Jeremy: no to ci Justin powiedziała. Nauczyłeś ją to teraz walcz – zaśmiał się

Ja: oj no nie kłóccie się, to zrobimy tak, ja się teraz z Wami pobawię przez godzinę, ale potem pójdę z Jussem. Ok?

Dzieciaki: Taaaaak!

Poszliśmy się bawc, zrobiłam im mały teatrzyk, ale sama nie dawałam rady więc przyszedł tata Jussa i mi pomógł. Potem chcieli, żebym im przeczytała bajkę. Jackson przyniósł książkę i przytulił się do mnie z jednej strony, a Jazmyn z drugiej. I pech chciał, że zasnęli, a ja nie miałam jak się ruszyc, więc czekałam aż ktoś przyjdzie i mi z nimi pomoże. Nagle na górę wszedł Juss – Magda...ooo i co nie możesz się ruszyc? 

Ja: nie coś ty, w każdej chwili jak chcę mogę się ruszyc.

Justin: no to proszę wstawaj, mądralo.

Ja: ok, nie chcesz nie pomagaj mi ale wtedy się obudzą i dalej będę się musiała z nimi bawic. 

Justin: oj no dobra, dobra, wygrałaś – podszedł i pomógł mi wstac. - to co idziemy?

Ja: gdzie?

Justin: niespodzianka. 

Ja: no dobra, to pójdę się tylko przebrac. 

Poszłam do pokoju i ubrałam na siebie jakieś ciuchy, które znalazłam. Zeszłam na dół i wyszliśmy. 

Ja: no to co powiesz mi gdzie idziemy?

Justin: na lodowisko. 

Ja: ale po pierwsze nie mamy łyżew, a po drugie nie umiem jeździc. 

Justin: to nic, uwierz mi to nic. 

Nie wiedziałam o co chodzi, ale jakoś nie czułam, żadnej obawy. Dojechaliśmy na miejsce. Było tam zimno, więc nie ściągaliśmy płaszczy. Weszliśmy na sale gdzie było lodowisko. Uniosłam głowę do góry i zobaczyłam....

Pozdrowionka dla Natalii :*

No a co do rozdziałów to nie dodam dziś już nic bo mam strasznie dużo nauki, a poza tym zostało mi już niewiele rozdziałów i musze je teraz dzielic czyli JEDEN DZIENNIE... :P

A tu link do naszego fb https://www.facebook.com/pages/Justin-BieberBeliebersLove-Forever-/141625069353684  // Believe ;*

SWAGGY!!